Apocu felsefe ile zafere yürünecek!

Yağan yağmurun sesini duyup pencereyi açan kişi gözleriyle görmesine ve kulaklarıyla duymasına rağmen elini boşluğa uzatıp yağmur tanelerinin eline değmesini ister; çünkü ancak böyle inanacaktır; yağan şiddetli yağmura... Bu eylem biçimi, insandaki hakikatin radikal ritüelidir.

Sayın Öcalan’ın Newroz’da açıkladığı “halkların gönüllü birlikteliği manifestosu” ve KCK’nin, sürecin önünün açılması ve demokratik siyasetin gelişmesi için ilan ettiği ateşkesin üzerinden on gün geçti.

Maalesef geçen, sadece günler oldu; ne KCK tutuklularının bırakılma sinyali var ve nede savaş dil ve pratiği henüz geçmiş değil.

Sayın Öcalan ve PKK, sürece ilişkin doğal kaygıları olmasına ve belirsizliğe gidecek bir ortamın kaosa evirilebileceği ve bundan büyük bir savaş ve bu savaştan yenilgi mi yoksa zafer mi geleceği yine belirsiz olmasına rağmen omuzlarındaki özelde elli milyon Kürt ve genelde de Ortadoğu halklarının yükünü ve tüm tehlikeleri omuzlamış olarak hem söz ve hem de pratikte, yapacaklarını fazlasıyla yaptılar.

Ancak ne Başbakan Erdoğan ve AKP kurmayları, ne de Türk basını hala söz ve pratiklerini değiştirmiş değiller. Dillere pelesenk olan “terör belası” hala gündemlerinde ve “yok edeceğiz, bitireceğiz, halkımızı bu beladan kurtaracağız” gibi sözler devam etmekte.

Sadece söz değil, pratikte de bir değişiklik yok gibi. Kürdistan köylerinde hala yer yer maskeli kontra birliklerin keşif ve pusulamaları, her gün top atışları, yine keşif amaçlı Heron’ların hareketliliği ve İran-Irak sınırına durmadan devam eden askeri yığınaklar.

Bu pratiklerin anlamı ne Türk devletinin ve ne de AKP hükümetinin Sayın Öcalan’ın Newroz mesajı ve PKK’nin ateşkesine bir önem atfetmediklerini göstermekle birlikte Kürt halkını da iyiden iyiye “yoksa yine mi oyalanıyoruz” yönünde kaygılandırmaktadır.

Akla, “barış sürecidir, bu ve buna benzer şeyler olabilir” düşüncesi geliyor olsa da, şuana kadar bu şeylerin sadece Türk tarafından gelmesi, açıkçası ürkütüyor.

En son Başbakan Erdoğan’ın: “Gidecek olan silahını bırakıp gitsin ki onlara karşı bir operasyon olmasın, aksi takdirde güvenlik güçlerimiz gerekeni yapar” tarzından bir açıklaması oldu. Dikkat ederseniz aynı saatlerde, “bu sözlere karşı” olabilecek tepkileri önlemek ve sürecin aslında bir oyalama süreci olduğu şüphelerini uyandıracak “pratik”, Van KCK dava tutuklularının tahliyesiyle geldi. Açıkçası halkın gazını alma pratiği geçmişte Filistin sorunu çözüm sürecinde de uygulanmış ve tutmuş bir pratikti.

AKP’nin amacı tam olarak bu’dur tarzından bir şey demiyorum ki zaten ne Sayın Öcalan Arafat’tır, ne PKK, FKÖ ve ne de HPG gerillaları FKÖ gerillalarının pozisyonundadır.

Süreç böyleyken, Kürt özgürlük mücadelesi ve özgür basın tarafından dillendirilip işlenen bazı haklı kaygılar, ne Hükümet ve ne de Türk basınınca dile getirilmiyor. Anlam vermeye çalışanlarımız; “Süreç barış sürecidir, bu ve buna benzer şeyler olabilir” diyorken, diğer taraftan büyük sessiz “aydın” kalabalığı yerli yerinde duruyor.

Açıkçası böylesi zamanlarda bir tarafın barış için çabaları, diğer tarafın zafer kazanmışçasına tehlikeli olabilecek söz ve pratiklerine devam etmesi ve sessiz kalınması, yarınlarda yağacak olan mermilerin kendilerine zararının olabileceği ihtimalini anlamayanlardır.

Olumsuzluklara sessiz kalan herkesin geç olmadan üç maymunları oynamaktan vazgeçmeleri gerekmektedir.

Savaşın durması ve Demokratik siyasetin önünün açılması için devam eden askeri ve siyasi operasyonlara dur demek gerekmektedir.

Sözler mermi olup üzerimize yağabilir!

Eşitlik ve özgürlük ile kardeşleşmeyi istemeyen sömürgecilerin, oyunlarını görmeyen ve dolayısıyla ortak olanlar, gözlerini ancak savaşı hissettiklerinde yani fiziksel temas ve duyusal hislerde açarlar ama çoktan yağmur sel olup onları da beraberinde yutmuş olacaktır. Artık her şey için geç olmuştur; çünkü yağmurun sesini duyup dışarı çıkan ve gözleriyle de yağan yağmuru gören ve hala buna rağmen inanmayıp elini dışarı çıkarmayan kişi, çoktan kapılmış olacaktır sel sularına. Çünkü bu davranış şekli onun, yaşamının her alanında da hakikatten kaçabileceğinin resmidir.

Kürt halkı sürece temkinli yaklaşmakla birlikte Sayın Öcalan ve PKK’ye olan inanç ve güvenden kaynaklı da umutludur.

Barışın tesisi için her şeyden önce AKP ve Türk basınının tehlikeli zihniyetiyle söz ve pratiğinin değişmesi gerekmektedir.

Bizler yine de daha fazla kanın akmaması, insan olmanın gereği olarak, demokratik siyasetin önünün açılması ve de savaş seline kapılmamak için hem “tehlikeli sözlere” ve hem de yer yer devam eden “askeri ve siyasi operasyonlara” dur demeliyiz!

Demokratik siyasetin önünün açılması için bizler dil-üslup ve tarzımıza dikkat edeceğiz. Buna rağmen “süreç olumsuza evirilse” bile Kürt halkının bir kaygısı olmamalı. Gücünü halkından alan Kürt özgürlük hareketi, on yılların taktik ve stratejik bilinci, psikolojik üstünlüğü ve inancı ile “olumsuzu olumluya dönüştürerek”, Apocu felsefenin ışığında Alawi, Müslüman, Ermeni, Süryani ve Êzidîsi ile birlikte her halkın ve inancın eşitlik ve özgürlüğü ile yoğrulan Demokratik Modernite sistemini elbet, Özgür Kürdistan’da zaferle taçlandıracaktır.