Yüreğimin ŞENGAL’ine… Vasiyetimdir!

Nedenini hiçbir zaman anlayamadığım ve çözemediğim duygular kaplıyor yüreğimi

Ne zaman hüzünlü ve düşünceli olsam, işte tam da o anda, ŞENGAL geliyor aklıma

Öylece dalıp gidiyorum

Aynı anda iki ayrı yerde olmak bu olmalı

Bedenim kendi evreninde soluk alırken, zihnim rüyalar alemine çoktan çıkmış oluyor ŞENGAL yollarına

Öylece yürüyorum rüyalar evreninin sürek yollarında

Ne gözümü kapatıp hayallere dalıyorum, ne de fiziğimi yollara vuruyorum

Fizik yerinde ve ben, ŞENGAL yollarına düşüyorum

Bir yandan fiziğin soluk aldığın evrenindeyken, diğer yandan yüreğin, ŞENGAL’de

ŞENGAL’e olan seyahatim öyle uzun da geçmiyor zihinsel yürüyüşlerde

Tarifi imkansız zaman diliminde ŞENGAL’deyim işte

Toprağını öpüyor ve kokluyorum LALEŞ havasını

Ama bir tanrının varlığına inandığımdan değil öpüşüm ŞENGAL topraklarını

Sadece hasretim ona…

Yıllar yılı özlemlerim var nedenini bilmediğim!

ŞENGAL’in Laleş’i bir simgedir bende

Ne zaman girsek hararetli Kürd ve Kürdistan’ın alevli özgürlük tartışmalarına

İşte tam da o anda çıkıyorum ŞENGAL yollarına

Kürd halkı özgürlüğüne kavuşacak mı sorularının Cegerxwin tadıyla tükendiği yerde düşüyor aklıma ŞENGAL’in belirsizliği

Tamam diyorum; hadi Doğu, Batı, Kuzey ve Güney kavuştu özgürlüğüne

Peki ŞENGAL..!

Ne olacak ŞENGAL halkı?

İnançlarını özgürce yaşayabilecekler mi?

Katliamsız ÇarşemaSor’ları olacak mı?

ŞENGAL’de özgürleşecek mi?

Yakın zamanda gitmek istiyorum ŞENGAL’e

Nedendir bilmem ama çocukluğumdan beri özlüyorum o toprakları

ŞENGAL’den geldiğimizi söyler büyüklerimiz

Önce Qubin’e yerleşmiş ve belli bir süre sonra Wêranşar üzeri Pirsûs’a geçmişiz

ŞENGAL ve Qubin’deyken Êzidi inancındaymışız

Ne olmuşsa Pirsûs’ta olmuş ve Müslüman olmuşuz

Şimdi bizi herkes Müslüman biliyor

Oysa biz ŞENGAL’li ve Êzidi’ydik

Şimdi sorsalar ne olmak isterdin diye,

Ben anlamam din ve hocalardan, bildiğim tek bir şey var o da HAKİKAT’tir; bir ona yanarım bir ona taparım

Birde ŞENGAL’e..!

ŞENGAL benim hakikatimdir

Yakın zamanda ya ŞENGAL’e gidip toprağına yüzüm süreceğim; ya da ŞENGAL gelip mezarıma toprak olacak

İşte o zaman her iki “ben” de özgürleşmiş olacağız,

Biri sistem içinde kalan ve katliamlardan geçirilmiş Kürtlüğüm diğeri horlanmış ve yine katliamlardan geçirilerek insan yerine dahi koyulmayan ŞENGAL’im işte o zaman özgürleşecek diye düşünüyorum

Vasiyetimdir!

Ya beni ŞENGAL’e gömün ya da atalarımızın yaşadığı, geçtiği ve konakladığı ŞENGAL, Qubin, Wêranşar ve Pirsûs’tan toprak örtün yine Pirsûs’un Şerwan köyündeki mezarlıkta, Annemin yanına gömün beni

Ax ŞENGAL ax!

Bilesin ki sen özgür olmadan, bir bütün Kürt halkı da özgürleşemeyecek

Özgürlük ilk zihinilerde başlayacağına göre bitecek bendeki bu özlem ve hasretlik

Sen özgür olmadan hiçbir Kürd ben özgürüm diyemeyecek

Sen özgür olmadan dört parça Kürdistan özgürleşemeyecek

Kürdistan’ın tamamı ve ŞENGAL’im de dalgalanmadan bütün doğmalardan arınmış Önder Apo’nun felsefesiyle yoğrulan bayrak ve Hakikat bilinci, ne kimse ben özgür oldum desin ne de İnsan’ım!

Yalnız olduğum anlar ben, hep ŞENGAL’deyim

Vasiyetimdir!

Toprağım ŞENGAL’den olsun…

08.05.2012

Mehmet Serhat Polatsoy